@article { author = {Moiidfar, Saiid and Zamanisabzi, Shahram}, title = {Social Factors Affecting Drug Relapse Prevention among Young Addicted in Miyaneh}, journal = {Journal of Social Problems of Iran}, volume = {5}, number = {1}, pages = {167-190}, year = {2014}, publisher = {The Faculty of Social Sciences, University of Tehran}, issn = {2008-8973}, eissn = {2676-4245}, doi = {10.22059/ijsp.2014.53758}, abstract = {This paper attempts to investigate the social factors that affect addiction disuse. We attempted to look at the addiction disuse from a special perspective emphasizing social factors including family, NA association, friends, occupational attitude, social position, believing in norms and moral principles, and religious edifications. Applying the theory of social control to analyze the issue of relapse prevention, our primary assumptionis that there is a direct relationship between five principal variables of dependency, commitment, busyness, belief and social positionfrom one side and drug abandonment from the other side.We surveyed young members of NA association in Miyaneh located in Eastern Azarbayejan. Our results regarding the relationship between research variables show that among the five independent variables, commitment has a direct and meaningful relationship with misuse cutting, and other variables have an indirect relation with it. Commitment has the most direct and indirect effect and busyness has the least indirect effect on the addiction disuse. In other words, social control has more effect on disuse persistence of thoseyoung addicted that consume both traditional and industrial narcotics compare to those who use just traditional narcotics.}, keywords = {Addiction,addiction disuse,addicted,social control,Hierchy Theory}, title_fa = {عوامل اجتماعی مؤثر بر تداوم عدم سوء مصرف مواد مخدر در بین جوانان معتاد به مواد مخدر صنعتی و سنتی}, abstract_fa = {پژوهش حاضر سعی دارد عوامل اجتماعی مؤثر بر ترک اعتیاد را بررسی کند. بیشتر پژوهش‌های انجام‌شده در زمینة اعتیاد بر عوامل مؤثر بر اعتیاد تأکید داشته‏اند و کمتر پژوهشگری این پدیده را از منظر عوامل مؤثر بر ترک اعتیاد بررسی کرده است و اگر هم پژوهشی انجام شده، بر عوامل روانی و فیزیولوژیکی تأکید داشته است و پژوهشی که صرفاً بر عوامل اجتماعی مؤثر بر ترک اعتیاد یا به عبارت بهتر بر کنترل قطع سوء مصرف پرداخته باشد، انجام نگرفته است. بر همین اساس بر آن شدیم تا در این پژوهش از منظر خاص عوامل اجتماعی به مسئلۀ ترک اعتیاد نگاه کنیم و نقش عوامل اجتماعی مثل خانواده، انجمن NA، دوستان، منزلت شغلی، پایگاه اجتماعی، همچنین اعتقاد به هنجارها و اصول اخلاقی و همچنین تعلیمات دینی و مذهبی را در این مسئله بررسی کنیم. ‌برخلاف رویکردهایی که اعتیاد و ترک اعتیاد را بیشتر ناشی از عوامل فردی و فیزیولوژیکی می‏دانند، پژوهش حاضر موفقیت در ترک اعتیاد را بیشتر ناشی از عوامل اجتماعی می‏داند. برای تحلیل این موضوع نیز از تئوری کنترل اجتماعی بهره برده‏ایم. با استفاده از این تئوری می‏توان گفت که با بیشتر‌شدن کنترل اجتماعی در مورد افراد، موفقیت در قطع سوء مصرف بیشتر می‏شود. ‌روش مورد استفاده در این پژوهش برای بررسی میزان صحت فرضیه‏های مذکور، روش پیمایشی است. جامعۀ آماری تحقیق را اعضای جوان انجمن NA شهرستان میانه تشکیل می‏دهند. جمع‏آوری داده‏ها نیز از طریق پرسشنامه و در قالب طیف لیکرت انجام گرفته است.‌ ‌نتایج حاصل از بررسی روابط میان این متغیرها، به‌طور خلاصه، این است که متغیر تعهد بیشترین تأثیر مستقیم و غیر‌مستقیم را و متغیر مشغولیت کمترین تأثیر غیر‌مستقیم را بر ترک اعتیاد داشت. به عبارت بهتر، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد افرادی که از تعهد بالایی برخوردارند، موفقیت بیشتری را در قطع مصرف و تداوم در ترک از خود نشان می‏دهند. ‌کنترل اجتماعی در تداوم ترک معتادانی که هر دو مواد مخدر صنعتی و سنتی را مصرف می‏کردند، نسبت به کسانی که فقط مواد سنتی مصرف می‏کردند، تأثیر بیشتری داشته است.‌  }, keywords_fa = {اعتیاد,عدم سوء مصرف,کنترل اجتماعی‌,معتاد,نظریۀ هیرشی}, url = {https://ijsp.ut.ac.ir/article_53758.html}, eprint = {https://ijsp.ut.ac.ir/article_53758_269cd7bdaae7658b811eb224d5ff4dfa.pdf} }