Spatial analysis and investigation of drug-related crimes in the metropolitan city of Tehran (Case study: district 2 of Tehran municipality)

Document Type : Research Paper

Authors

Abstract

Increased social crimes and disorders are of the complex problems of metropolises. One of the most important urban crimes is the production, distribution and consumption of drugs. These social disorders have resulted in the increase of theft, prostitution, murder, street fights and generally insecurity and disturbance in the streets of these cities. The purpose of this research, is the spatial evaluation and analysis of the dispersal patterns of criminal behavior and crime-prone drug centers all over district 2 of Tehran municipality to achieve proper monitoring methods in any urban area. This research uses descriptive-analytic, survey and adaptive methods to investigate the relationship between the variables of population density and land use with the number of drug-related crimes committed in district 2 of Tehran municipality. The statistical population of this research includes all the drug-related crimes committed from 04/20/2008 to 01/20/2009 in district 2 of Tehran municipality. The research results show that there's a direct relationship between the population density residing all over district 2 of Tehran municipality according to the Spearman correlation coefficient (0.774), with 0.95 confidence and error rate of less than 0.05. Also, given the value of the Spearman correlation coefficient (0.828), with 0.99 confidence and error rate of less than 0.01, there's a significant statistical relationship between the variables of usage type and the number of drug-related crimes committed in district 2 of Tehran municipality.

Keywords

References

  1. افروغ، عماد (1377)، فضا و نابرابری اجتماعی، انتشارات دانشگاه تربیت مدرس.
  2. اک، جان ای، چینی، اسپنسر، کمرون، جیمز، جی، لیتنر، مایکل و ویلسون، رونالدوی (1388)، تهیۀ نقشۀ برای تحلیل بزهکاری: شناسایی کانون‌های جرم­خیز؛ ترجمۀ محسن کلانتری و مریم شکوهی، چاپ اول، زنجان: نشر آذر کلک.
  3. بیانلو، یوسف، منصوریان، محمد کریم، (1385)، رابطة تراکم جمعیت با میزان و نوع جرم، فصلنامة علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، سال ششم، شمارۀ ۲.
  4. تقوایی، علی­اکبر، رفیعیان، مجتبی و رضوان علی (1390)، تحلیل رابطۀ بین مؤلفه‌های کاربری زمین با کاهش جرایم و ناامنی شهری مطالعۀ موردی: منطقۀ 17 شهر تهران، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شمارۀ 77.
  5. توکلی، مهدی (1384)، (شناسایی و تحلیل کانون‌های جرم­خیز شهر زنجان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی)، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، تهران، دانشگاه علوم انتظامی.
  6. جعفریان، محمدحسن، شایسته زرین، امیر، (1388)، کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در پیشگیری انتظامی از جرم.
  7. زنگی­آبادی، علی و رحیمی نادی، حسین (1389)، تحلیل فضایی جرم در شهر کرج با استفاده از GIS، فصلنامۀ حقوق، مجلة دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دورۀ 40، شمارۀ 2.
  8. شاهیوندی و همکاران، (1388)، تحلیلی بر توزیع فضایی جرایم در مناطق شهر اصفهان، فصلنامۀ دانش انتظامی، سال یازدهم، شمارۀ چهارم.
  9. عباسی­ورکی، الهام (1387)، شناسایی و تحلیل فضایی کانون‌های جرم­خیز شهر قزوین با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، نمونۀ موردی: بزه قاچاق و سوءمصرف مواد مخدر در شهر قزوین، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه زنجان.
  10. فکوهی، ناصر (1385)، (انسان­شناسی شهری)، تهران، نشر نی.
  11. کلانتری، محسن (1380)، بررسی جغرافیایی جرم و جنایت در مناطق شهر تهران، پایان‌نامۀ دکتریا، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
  12. کلانتری، محسن (1380)، بررسی جغرافیایی جرم و جنایت در مناطق شهر تهران، پایان‌نامۀ دکتری دانشگاه تهران.
  13. کلانتری، محسن، قزلباش، سمیه، یغمایی، بامشاد (1389)، بررسی جغرافیایی کانون‌های جرم­خیز شهر زنجان، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شمارۀ 74.
  14. کلانتری، محسن، هدایتی، اکبر، عباسی، الهام (1389) بررسی تأثیر و میزان کاربری اراضی در شکل‌گیری کانون‌های جرم خیز با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS، فصلنامۀ دانش انتظامی، سال یازدهم، شمارۀ سوم.
  15. کی­نیا، مهدی (۱۳۷۳)، مبانی جرم­شناسی، جلد دوم، تهران، مؤسسۀ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
  16. مدیریت آمار، فناوری و سامانه اطلاعات مکانی شهرداری تهران (1385)، http://www.tehran.ir//.
  17. مرکز آمار ایران، نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن، 1335.
  18. مرکز آمار ایران، نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن، 1385.
  19. مشکینی و همکاران (1392)، تحلیل فضایی کالبدی ناهنجاری‌های اجتماعی در مناطق اسکان غیررسمی مطالعۀ موردی: منطقۀ اسکان غیررسمی اسلام‌آباد در شهر زنجان، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، دورۀ 45، شمارۀ 2، صص 16- 1.
  20. موسوی، سید یعقوب، (1387)، جامعه­شناختی جرایم شهری، مجلۀ اطلاعات سیاسی – اقتصادی، شمارۀ 144 – 143.
  21. نصیری، معصومه و اعظمی، هادی (1385)، نابرابری­های شهری تهدیدی برای امنیت اجتماعی شهر تهران، رویکردی در جغرافیای سیاسی، فصلنامۀ ژئوپلیتیک، سال دوم، شمارۀ اول.
  22. Akers, Ronald L & Christen, S Sellers. (2004), Criminological Theories, Introduction,
  23. Clarke, F. (1998), situational crime prevention: successful case studies, 2nd edition, harrow and Hetson, New York. Lupton, D. 1999, Dangerous Places and the Unpredictable Stranger: Constructions offer of Crime, Australian and New Zealand Journal of Criminology, Vol. 32, No. 1, PP: 1-15.
  24. Nasar, J. L. and Fisher, B. 1993, Hot Spots' of Fear and Crime: a Multi-method Investigation, Journal of Environmental Psychology, Vol. 13, No.3, PP: 187–206.
  25. Ratcliff, j. H (2004) the Hot spots Matrix: A framework for the spatio tempotal Targeting of crime reduction, police practice and research Vol, 5, No 1, pp. 5-23.
  26. Sherman, L. W. and Gartin, P. R. and Buerger, M. E. 1989, Hot Spots of Predatory Crime: Routine Activities and the Criminology of Place, Criminology, Vol. 27, No. 1,PP. 27-55.

 

Journal of Social Problems of Iran
Volume 5, Issue 2 - Serial Number 2
Autumn & Winter
November 2014
Pages 243-272

Files

Share

How to cite

Statistics