آروین، محمود؛ فرجی، امین؛ آژند، مرتضی (۱۳۹۹). تأثیر رضایتمندی سکونتی بر ماندگاری جمعیت در طرح‌های مسکن مهر شهر بهبهان، پژوهش و برنامه ریزی شهری، شماره ۱۱ (۴۱): ۹۸-۸۳.
اسماعیلزاده، حسن؛ صالحپور، شمسی؛ اسماعیلزاده، یعقوب (1394). تحلیل کیفیت زندگی شهری و رابطه آن با مشارکت شهروندان در امور شهری (مورد شناسی شهره نقده)، جغرافیا و آمایش سرزمین منطقهای، شماره 5 (17): ۲۴۶-۲۲۷.
اکبرپورسرسکانرود، محمد؛ میرزاجانی، مهدیه (1389). تحلیل عملکرد شهرهای جدید در نظام شهری کشور، پژوهش و برنامهریزی شهری، شماره ۱ (۱):۱۵۰-۱۳۱.
باجولوند، روحالله؛ جمشیدی، سمیه؛ ولی پور، معصومه؛ رحمتی نژاد، فاطمه (۱۳۹۴). ارزیابی و سنجش شاخصهای ذهنی کیفیت زندگی (مطالعه موردی شهر جدید سهند)، اولین کنفرانس سالانه پژوهشهای معماری وشهرسازی و مدیریت شهری، یزد.
باستانیانشاهگلی، مریم.، پناهی، علی.، عبدالهزاده طرف، اکبر (۱۳۹۷). ارزیابی شاخصهای کیفیت زندگی شهری در بافتهای قدیم و جدید شهر تبریز (نمونه موردی مرزداران و کوچه باغ)، نشریه جامعهشناسی، شماره 10 (39): 89-37.
بالادستیان، محمدباقر (1393). بررسی عوامل مهاجرت ازشهرستان بیجار، پایان نامه کارشناسیارشد جمعیتشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی.
بزی، خدارحم.، افراسیابی راد، محمدصادق (1388). سنجش و ارزیابی میزان موفقیت و کارایی شهرهای جدید (مطالعه موردی شهرجدید صدرا)، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، شماره ۱ (۲): 134-111.
تیموری، پرویز؛ و کیوان، نسرین (۱۳۹۰). عملکرد شهرهای جدید و تمرکززدایی جمعیت از منطقه شهری تهران (مطالعه موردی شهر اندیشه)، فصلنامه آمایش محیط، شماره 18: 124-109.
جمالی، فیروز (۱۳۸۱). مهاجرت، شهرها و سازگاری مهاجرین. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی(تبریز)، شماره ۴۵ (182): 81-61.
جوهری، زهرا؛ و مرادی مسیحی، واراز (1390). بررسی تاثیر ایجاد شهرهای جدید در تعادل بخشی به فضای سکونت و اشتغال منطقهای (مطالعه موردی شهر جدید اندیشه)، آمایش سرزمین، شماره ۳ (۵): ۱۱۰-۹۳.
حاتمینژاد، حسین؛ زمانی، زهرا؛ حاجینژاد، صادق؛ قضایی، محمد (۱۳۹۲). آسیبشناسی شهرهای جدید در ایران، اطلاعات جغرافیایی سپهر، شماره ۲۲ (۸۸): ۵۷-۴۷.
حاتمینژاد، حسین؛ مرادپور، نبی؛ نوروزیفرد، هاشم؛ آسرایی، محمدباقر (۱۳۹۵). سنجش میزان کیفیت زندگی در شهرهای جدید (نمونه موردی شهر جدید اندیشه)، تهران: کنفرانس بین المللی مهندسی مهماری و شهرسازی.
حاجی نژاد، علی؛ رفیعیان، مجتبی؛ و زمانی، حسین (۱۳۸۹). بررسی متغیرهای فردی موثر بر رضایت مندی شهروندان از کیفیت محیط زندگی (مطالعه موردی مقایسه بافت قدیم و جدید شهر شیراز)، نشریه جغرافیا و توسعه، شماره 8 (17): 82-63.
حقانی،گیتی؛ برزگر، محمدرضا (۱۳۹۲). ارزیابی میزان موفقیت و کارایی شهرهای جدید و بررسی چالشها و مشکلات آنها (مطالعه موردی شهر جدید صدرا)، تهران: اولین کنفرانس معماری وشهرسازی اسلامی و ترسیم سیمای شهری پایدار با گذر از معماری ایرانی- اسلامی و هویت گمشده آن.
داداشپور، هاشم؛ و اکبرنیا، مریم (1392). تحلیل خود اتکایی شهرهای جدید در مناطقکلانشهری (مطالعه موردی شهر جدید پردیس درمنطقهکلانشهری تهران)، آمایش جغرافیایی فضایی، شماره ۳ (۱۰): ۶۵-۴۴.
دمی، مهدی؛ پاکشیر، عبدالرضا (۱۳۹۷). ارزیابی معیارهای کالبدی تاثیرگذار در زیستپذیری شهر جدید صدرا، تهران: چهارمین همایش بین المللی عمران و شهرسازی در آغاز هزاره سوم.
رزمی، محمدهادی؛ رحیمیون، علی اصغر (۱۳۹۱). بررسی و ارائه راهکارهایی در تحقق جمعیتپذیری و مانایی جمعیت شهرهای جدید اقماری (مطالعه موردی شهر جدید صدرا)، مطالعات محیطی هفت حصار، شماره ۱ (2): 46-37.
رفیعیان، مجتبی؛ مولودی، جمشید؛ پورطاهری، مهدی (۱۳۹۰)، سنجش کیفیت محیط شهری در شهرهای جدید مطالعه موردی (شهر جدید هشتگرد)، فصلنامه مدرس علوم انسانی–برنامهریزی و آمایش فضا، شماره 15 (3): ۳۸-۱۹.
رهنمایی، محمد تقی؛ شاهحسینی، پروانه (1383). فرآیند برنامهریزی شهری ایران، تهران: انتشارت سمت.
زنگنهشهرکی، سعیده؛ کلانتری، محسن؛ بدیهی، بهامین السادات (۱۳۹۷). بررسی تاثیر بازار زمین و عملکرد اقتصادی مسکن بر احساس امنیت سکنه در شهرهای جدید (نمونه موردی شهر جدید صدرا)، مجله آمایش جغرافیایی فضا، شماره ۸ (۲۸): ۵۰-۳۳.
سعیدپور، شراره؛ تقی زاده، الهام؛ و خانآقایی، اعظم (۱۳۹۴). بررسی کیفیت زندگی و رضایتمندی ساکنین شهرکهای جدید (مطالعه موردی شهر امیریه اصفهان)، آباده: اولین کنفرانس بین المللی جغرافیایی.
شکوهی، محمد؛ قرخلو، مهدی؛ خزایینژاد، فروغ (1391). عوامل موثر بر جمعیتپذیری شهرهای جدید اقماری (مطالعه موردی شهر جدید اندیشه)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 79: 86-75.
شماعی، علی؛پ شهسوار، امین (۱۳۹۶). ارزیابی کیفیت زندگی در شهرهای جدید (مورد مطالعه شهر جدید پرند)، نشریه جغرافیایی سرزمین، شماره ۱۴ (54): 16-1.
عیدی، هادی (1392). سنجش عوامل فردی موثر بر احتمال مهاجرت از استان آذربایجان شرقی به سایر نقاط کشور با استفاده از دادههای دو درصد سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1385، پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
کامران، فریدون؛ حسینی، سید احمد؛ ذبیحینیا، خدیجه (1388). بررسی مشکلات فرهنگی- اجتماعی زندگی آپارتمانی شهر جدید پردیس، پژوهش اجتماعی، شماره 2 (5): 40-21.
مرصوعی، نفیسه؛ لاجوردی، سید علیرضا (1393). مطالعه تطبیقی کیفیت زندگی شهری در ایران، پژوهشهای رشد و توسعه پایدار، شماره ۱۴ (2): 95-65.
نجات، سحرناز (1387) .کیفیت زندگی و اندازهگیری آن، مجله تخصصی اپیدمیولوژی ایران، شماره 4 (2): 62-57.
وارثی، حمیدرضا؛ احمدیان، مهدی؛ غلامحسینی، رحیم. (۱۳۹۲). تحلیل و ارزیابی عملکرد جمعیتپذیری شهرهای جدید در ایران (مطالعه موردی شهر جدید مهاجران)، برنامهریزی فضایی، شماره ۳ (۴): ۱۳۳-۱۵۴.
یاران، علی؛ خوشبین، حامد. (۱۳۹۱). بررسی خودکفایی در شهرهای جدید مقایسه تجربه ایران (شهر جدید هشتگرد و کره جنوبی)، انجمن ملی، معماری و شهرسازی ایران، شماره ۴: ۱۱۲-۹۹.
Bajema, D. H., Miller, W. W., & Williams, D. L. (2002). Aspirations of rural youth. Journal of Agricultural Education, 43 (3): 61-71.
Bialowolska, D. W. (2016). Quality of life in cities– Empirical evidence icomparative European perspective. The International Journ of Urban Policy and planning (cities), 58: 87-96.
Dajian, Z. (2010). Life quality is the uppermost goal of sustainable development, 2010 world expo and urban life quality in terms of sustainable development, China: Zhongshan North.
Eddie, H., & Manfred, L. (2005). A study of commuting patterns of new town residents in Hong Kong. Habitat International, 29(3): 421-437.
Lee, Y. J. (2008). Subjective quality of life measurement in Taipei. Building and Environment, 43 (7): 1205-1215.
)