Assistant Professor of Sociology at Velayat University, Iranshahr
10.22059/ijsp.2022.90410
Abstract
The present research was conducted with the aim of the relationship between social factors and family violence against children (child abuse). The used method was a survey and the data collection tool was also a questionnaire. From a total of 155 families with a history of child abuse based on the social emergency statistics of Tehran in the last 6 months of 1397, 110 families (parents with one or more children) were selected in District 9 of Tehran Municipality. The random sampling method was simple. In the present study, children under 11 years (6-11 years) were defined as the age range of children and family violence was also defined as violence applied by parents, older siblings. Research hypotheses were tested with SPSS statistical software through Pearson's correlation coefficient. The results showed that the experience of violence has a positive relationship with psychological violence, physical violence, neglect against children and family violence against children. In other results, it was found that violence-oriented mentality has a positive relationship with psychological violence, physical violence, neglect against children and family violence against children. In the continuation of the obtained results, the positive relationship of family problems with mental violence, physical violence and neglect against children and family violence against children was confirmed and it was found that gender stereotypes have a positive relationship with mental violence, physical violence and neglect against children and family violence against children. Finally, in the main hypothesis, the results showed: social factors have a positive relationship with psychological violence, physical violence and neglect against children and family violence against children.
ابیسی، خدیجه (1391). کودک آزاری: بررسی پاره‌ای از علل و پیامدهای آن. مورد مطالعه: دختران دبیرستانی شهر اهواز. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی، به راهنمائی حسید عبدالحسین نبوی و معصومه باقری. دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی.
آلبوشوکه، سیده فضیله؛ برنا، محمد(1399).کودک آزاری، آثار و پیامدهای آن بر کودکان آزار دیده،ششمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه علوم انسانی، اقتصاد و حسابداری ایران،تهران.
خرم دل, رحمان و سیده لاله شاهروبندی (1396). بررسی و تحلیل عوامل کودک آزاری در شهرستان دشتستان، کنفرانس سالانه پژوهش در علوم انسانی و مطالعات اجتماعی، تهران، پژوهشکده مدیریت و توسعه پژوهشگاه فرهنگ و هنر،
خسروانی، فخر السادات، ملک پور مختار، عابدی احمد، حریری مریم (1392). مقایسه انواع کودک آزاری در افراد معتاد و عادی . رفاه اجتماعی. ۱۳۹۲; ۱۳ (۴۸) :۲۲۹-۲۴۵.
شهبازی، سحر(1399).تبیین مسئله کودک آزاری (مطالعه مروری)،اولین همایش ملی روان شناسی بالینی کودک و نوجوان،اردبیل.
شیرعلی، اسماعیل (1398). طرح ملی پیشگیری از آسیب های اجتماعی،طرح پژوهشی استقرار نظام پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی در کشور، سازمان بهزیستی کشور.
غضنفری، فیروزه(1389). رابطه الگوی روابط خانوادگی و خشونت خانواده علیه زنان در استان لرستان، مجله اصول بهداشت روانی، 12(2).
فرمانده, خدیجه و اصغر جعفری (1396). مشکلات عاطفی و نیازهای اساسی روانشناختی در بین والدین کودکآزار و والدین عادی، ششمین کنگره انجمن روانشناسی ایران، تهران، انجمن روانشناسی ایران،
ملکشاهی،فریده(۱۳۹۰). شیوع کودک‌آزاری در دانش آموزان مقطع راهنمایی خرم آباد، فصل نامه علوم علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی لرستان، دوره پانزدهم، شماره پنجم.
ناطقی، لادن (1394). بررسی عوامل مؤثر بر کودک آزاری در مراجعین اورژانس اجتماعی و تعیین اختلال روانی افراد آزارگر. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد روانشناسی، استاد راهنما فاطمه گلشنی و مشاوره سوزان امامی‌پور. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
نبوی، سیدعبدالحسین؛ باقری، معصومه؛ ابیسی، خدیجه (1392). بررسی علل مؤثر بر پدیده کودک آزاری، مورد مطالعه: دانش آموزان دختر دبیرستان‌های شهر اهواز. 8 (2): 32-7.
نریمانی، محمد؛ علی نژاد پشت مساری، مهدی (1399).مقایسه کارکرد خانواده مبدا و ویژگی های شخصیتی نوجوانان با و بدون سابقه کودک آزاری،اولین همایش ملی روان شناسی بالینی کودک و نوجوان،اردبیل.
نوابخش، مهرداد، ثابتی مریم(۱۳۹۲).میزان تأثیر خشونت والدین بر گرایش فرزندان به اعتیاد،پژوهش نامه علوم اجتماعی،سال دوم،شماره چهارم.
Anderson, RaeAnn E., Larissa-Jayne, Edwards. Kristin E. Silver., Dawn M. Johnson (2018). Intergenerational transmission of child abuse: Predictors of child abuse potential among racially diverse women residing in domestic violence shelters. Child abuse & Neglect. https://doi.org/10.1016/j.chiabu.2018.08.004.
Butchart, A. And Kahane, T., (2006). Preventing child maltreatment: a guide to taking action and generating evidence. The World Health Organization and International Society for Prevention of child abuse and neglect,pp. 32-50.
Daro, D., (2006). . World perspectives on child abuse. Chicago, IL: ISPCAN.
Gracia, Enrique & Lila, Marisol (2015). Attitudes towards violence against women in the EU. European Commission - Directorate-General for Justice. Luxembourg, Publication Office of the European Union, 2015.
Lee, P.Y., Dunne, M.P., Chou, F.H. And Fraser, J.A., 2012. Development of the child abuse and neglect reporting self-efficacy questionnaire for nurses. Kaohsiung Journal of Medical Sciences, 28, pp. 44-53.
Ma, , Chen, J., Xiao, W., Wang, F., & Zhang, M. (2011). Parents’ self-reporting of child physical maltreatment in Yuncheng City, China. Child Abuse & Neglect, 35, 592–600.
Lowe, Michelle (2018) "Male sexual assault survivors: lessons for UK services", Journal of Aggression, Conflict and Peace Research, Vol. 10 Issue: 3, pp.181-188.
Najdowski, Cynthia J., Kimberly M. Bernstei (2018). , nRace, social class, and child abuse: Content and strength of medical professionals’ stereotypes. Child abuse & Neglect. 86 (2018) 217-222.
Qiao, D., & Xie, Q. (2015). The logical roots of differences in perceptions of child abuse between China and the Jiangsu Social Sciences, 1, 25–32.
Rodriguez, C. M., Smith, T. L., & Silvia, P. J. (2016). Parent–Child aggression risk in expectant mothers and fathers: A multimethod theoretical approach. Journal of Child and Family Studies, 25, 3220–3235.https://doi.org/10.1007/s10826-016-0481-y.
M. (2006). Emotional functioning, attachment style, and attributions as predictors of child abuse potential in domestic violence victims. Violence and Victims, 21, 199–212.https://doi.org/10.1891/vivi.21.2.199.
Rogosch, F. A., & Cicchetti, D. (2005). Child maltreatment, attention networks, and potential precursors to borderline personality disorder. Development and Psychopathology, 17, 1071–1089.
Rokach, A. (2007). Loneliness and intimate partner violence. Social Work in Health Care, 45,19–31.https://doi.org/10.1300/J010v45n01_02.
Salloum, A., Scheeringa, M. S., Cohen, J. A., & Storch, E. A. (2014). Development of stepped care trauma-focused cognitive-behavioral therapy for young children. Cognitive and Behavioral Practice, 21, 97–108
Tarling, R., & Morris, K. (2010). ‘Reporting Crime to the Police’. British Journal of Criminology, 1-17.
Whiting, J. B., Simmons, L. A., Havens, J. R., Smith, D. B., & Oka, M. (2009). Intergenerational transmission of violence: The Influence of self-appraisals, mental disorders and substance abuse. Journal of Family Violence, 24, 639–648.https://doi.org/10.1007/s10896-009-9262-3.
Widom, C. S., & Wilson, H. W. (2015).Intergenerational transmission of violence. Violence and mental health. Dordrecht: Springer Netherlands27–45. https://doi.org/10.1007/978-94-017-8999-8_2.
Shirali, E. (2022). An exploration of violence and child abuse in Tehran. Journal of Social Problems of Iran, 13(1), 199-224. doi: 10.22059/ijsp.2022.90410
MLA
Esmaeil Shirali. "An exploration of violence and child abuse in Tehran", Journal of Social Problems of Iran, 13, 1, 2022, 199-224. doi: 10.22059/ijsp.2022.90410
HARVARD
Shirali, E. (2022). 'An exploration of violence and child abuse in Tehran', Journal of Social Problems of Iran, 13(1), pp. 199-224. doi: 10.22059/ijsp.2022.90410
VANCOUVER
Shirali, E. An exploration of violence and child abuse in Tehran. Journal of Social Problems of Iran, 2022; 13(1): 199-224. doi: 10.22059/ijsp.2022.90410
)