Social Welfare in Urban and Rural Areas of the Provinces on the 6-Th Development Plan

Document Type : Research Paper

Authors

1 , Ph.D. in Economic, University of Shahid Bahonar, Kerman.Iran.

2 M.S. Math ematics, Sistan & Bluchestan University. Sistan & Baluchestan Iran

10.22059/ijsp.2023.92832

Abstract

The present study seeks to answer the question that due to the differences in GDP, population level, benefit of growth infrastructure and other factors affecting regional and geographical imbalances, which of the provinces has a higher degree of welfare? And which have a lower level of well-being? The scientific answer to this question can scientifically provide a suitable policy model in the field of allocation and distribution of resources, facilities and opportunities for public sector policymakers to eliminate the imbalances created. In this study, using the household income-expenditure data of the Statistics Center during the Sixth Development Plan (from 2016 to 2022), the trend of changes in the indicators of real average cost, Gini coefficient and finally social welfare of urban and rural households is examined and analyzed. . According to the results, the real cost of urban and rural households in the country has decreased during the period under review. Also in the same period, the Gini coefficient of urban and rural households has increased, which indicates that the income distribution situation is deteriorating. Then social welfare was calculated based on age index for urban and rural areas of the country and provinces. Accordingly, the social welfare index of age has also decreased significantly during this period. Emphasis on developing a comprehensive poverty reduction plan instead of island programs, focusing on macro-growth policies along with empowerment, controlling inflation, creating productive employment, improving the business environment and skills training are some of the proposed solutions to reduce inequality and Promoting welfare should be on the agenda of policymakers and managers..

Keywords


ابراهیمی، سعید، صادقی، سیدکمال، بهشتی، محمدباقر و رضا رنج پور (1396). برآورد شاخص‌های نابرابری شهری و روستایی استان‌های ایران طی برنامه‌های توسعه پنج ‌ساله، برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 9(33): 200-169. doi: 10.22054/qjsd.2017.8707
تودارو، مایکل (1391). توسعه اقتصادی در جهان سوم، ترجمه غلامعلی فرجادی، تهران: انتشارات کوهسار
شهیکی تاش، محمد نبی، یغفوری، حسین و  باقر درویشی (1394). بررسی شدت عدم تعادل فضایی و منطقه ای رفاه در استان های ایران (مطالعه مقایسه ای رفاه مبتنی بر دیدگاه هاروی و اسمیت)، فصلنامه علمی - پژوهشی برنامه ریزی منطقه ای، 17، 15-30.
عربی، مصطفی، مهدی خداپرست مشهدی، (1393). مقایسة معیارهای رفاه اجتماعی، توزیع درآمد و فقر خانوارهای روستایی استان خراسان شمالی و کشور طی سال‌های 1390-1384، راهبردهای توسعه روستایی، 1(2), 35-50. doi: 10.22048/rdsj.2014.6006
علیزاده، محمد، نعمتی، غلامرضا، فطرس، محمدحسن، خداوردی سامانی، مریم، دینا کبیری،. (1401). شناسایی عوامل موثر بر رفاه اجتماعی ایران تحت نا اطمینانی : رویکرد متوسط گیری بیزی، اقتصاد باثبات، 3(1)، 61-97. doi: 10.22111/sedj.2022.40421.1156
فیتزپتریک، تونی (1381). نظریه های رفاه، ترجمه: هرمز همایون پور. تهران: موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی و گام نو.
قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، 1395
مرکز آمار ایران، گزارش هزینه-درآمد خانوار سال های 95 تا 99.
مهدویان، سید محمدرضا و مرضیه اسفندیاری (1397). بررسی وضعیت توزیع درآمد در مناطق روستایی ایران. راهبرد توسعه، 53(14)،79-100.
Adebowale, H. A., & Chuks, E. (2020). Welfare implications of information and communication technology diffusion in sub-saharan AFRICA. Nigerian Journal of Economic and Social Studies, 62 .)3(
Hewstone, B. & strobe, w. (2001). Introduction to social psychology. Blackwell publishers, Third edition.
Kakwani, N. & Son, H. H. (2015). Income inequality and social well-being. Working Paper Series, ECINEQ WP 380, 1-55.
Malkina, M. (2017). Assessment of inter-regional convergence in the social welfare based on the a. sen function: Russian case study. Journal of Economic and Social Development, 4(1): 50-60.
Taylor, G. (2007), Ideology and Welfare. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
World Bank. (2018). World Development Indicators. World Bank.