طرد اجتماعی، فرایندی است که طی آن روابط بین افراد و جامعه ای که در آن زندگی میکنند نقض و سست میشود و درنتیجه ، فرد در معرض انواع مخاطرات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قرار میگیرد. از آنجا که فعالیت جوانان در عرصه های اجتماعی منوط به پذیرش آنها از سوی سایر افراد و گروه های اجتماعی است، این طردشدگی خود میتواند زمینه را برای بزهکاری آنان فراهم کند.
در پیمایش حاضر رابطۀ طرد اجتماعی و بزهکاری با نمونهای 100 نفری و به روش نمونه گیری تصادفی ساده از دانشجویان دختر دانشگاه یزد بررسی شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه است. نتایج نشان میدهند که رابطۀ معناداری میان متغیرهای محل سکونت و وضعیت تأهل در احساس طردشدگی و بزهکاری وجود ندارد. اما میان طردشدگی و میزان درآمد خانواده و نوع شغل پدر و بزهکاری رابطۀ معناداری مشاهده میشود. همچنین هرچه احساس طردشدگی بیشتر میشود بر میزان بزهکاری افزوده میشود. تحلیل رگرسیونی نیز نشان میدهد که 5/14درصد از متغیر وابسته (بزهکاری) توسط طردشدگی اجتماعی تبیین میشود.
زارع شاه آبادی, اکبر, & بلگوریان, مستانه. (1392). بررسی رابطۀ طرد اجتماعی و بزهکاری در میان دانشجویان دختر دانشگاه یزد. بررسی مسائل اجتماعی ایران, 4(2), 265-286. doi: 10.22059/ijsp.2013.52145
MLA
اکبر زارع شاه آبادی; مستانه بلگوریان. "بررسی رابطۀ طرد اجتماعی و بزهکاری در میان دانشجویان دختر دانشگاه یزد", بررسی مسائل اجتماعی ایران, 4, 2, 1392, 265-286. doi: 10.22059/ijsp.2013.52145
HARVARD
زارع شاه آبادی, اکبر, بلگوریان, مستانه. (1392). 'بررسی رابطۀ طرد اجتماعی و بزهکاری در میان دانشجویان دختر دانشگاه یزد', بررسی مسائل اجتماعی ایران, 4(2), pp. 265-286. doi: 10.22059/ijsp.2013.52145
VANCOUVER
زارع شاه آبادی, اکبر, بلگوریان, مستانه. بررسی رابطۀ طرد اجتماعی و بزهکاری در میان دانشجویان دختر دانشگاه یزد. بررسی مسائل اجتماعی ایران, 1392; 4(2): 265-286. doi: 10.22059/ijsp.2013.52145