تحلیل جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر کاهش همکاری‌علمی در بین اعضای هیئت علمی دانشکده‌های علوم اجتماعی (مطالعه موردی دانشگاه‌های تهران، تربیت مدرس، علامه‌طباطبایی، شهیدبهشتی، تربیت‌معلم، الزهرا)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه جامعه‌شناسی دانشگاه تهران

2 کارشناسی ارشد در رشته‌ی پژوهش علوم‌اجتماعی، دانشگاه تهران

چکیده

سؤال اساسی این طرح عبارت است از:چه عواملی بر کاهش همکاری­علمی اساتید علوم اجتماعی تأثیر دارند؟ هدف اصلی پژوهش نیز، توصیف و تبیین میزان همکاری علمی در بین اساتید علوم­اجتماعی در دانشگاه­هایمورد نظر است.برای رسیدن به هدف پژوهش، از چهارچوب نظری استفاده شده است؛ که شامل مبانی توصیفی – تبیینی همکاری علمی، نظریه بن­داوید و مرتن است. فرضیات پژوهش نیز بر مبنای پرسش آغازین، اهداف پژوهش و مبانی نظری مشتمل بر  3 فرضیه­ علی و همبستگی است.
روش­ پژوهش «کمی- پیمایشی» است؛ و از تکنیک پرسشنامه برای گردآوری داده­ها استفاده شده­است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 101 نفر از اساتید علوم­اجتماعی شش دانشگاه مورد نظر است که به شیوه نمونه­گیری احتمالی طبقه­بندی انتخاب شده­اند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری مختلفی نظیر رگرسیون، همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر بهره گرفته شده­است. آزمون فرضیه­های تحقیق نشان می­دهند که اخلاق­گروه علمی، میزان ارتباطات و تعاملات علمی و متغیرهای زمینه­ای مورد نظر (جنس، سن، مرتبه­علمی، وضعیت تأهل و...) بر همکاری علمی تأثیر معناداری دارند. علاوه بر این، یافته­ها نشان می­دهند که همبستگی مثبت و معنی­داری میان اخلاق گروه­­علمی و میزان ارتباطات و تعاملات وجود دارد. بر اساس تحلیل داده­ها می­توان استنتاج کرد که ضعف اخلاق گروه­علمی و ضعف تعاملات و ارتباطات باعث شده است همکاری علمی در بین اساتید  علوم اجتماعی شش دانشگاه مورد نظر پایین باشد. علاوه بر این میزان تولیدات علمی و پژوهشی اساتید مورد مطالعه بسیار کم است.

کلیدواژه‌ها